Hoe ontstaat een stressfractuur?

Stressfracturen ontstaan door overbelasting wanneer de microfracturen in het bot (wat normaal is door sport en activiteiten), groter zijn dan het herstel. Vrouwen hebben een grotere kans om een stressfractuur op te lopen dan mannen. Heel belangrijk is het om de signalen van een stressfractuur op tijd te herkennen en daar adequaat op te reageren. Hoe langer je met een stressfractuur doorloopt hoe langer het herstel zal duren.

Symptomen van een stressfractuur

Vaak beginnen de klachten als een licht zeurende pijn aan het einde van een activiteit. Zonder aanpassing van de belasting, zal de pijn gedurende de tijd elke keer toenemen, tot deze ook in het dagelijks leven pijn gaat doen. Vaak is er lokaal zwelling te zien, asdrukpijn onder het been en lokale druk provoceert de klachten. Het beste middel om een stressfractuur te diagnosticeren is een MRI-scan. Een MRI kan zowel het bot als de weke delen er omheen in beeld brengen. Vaak wordt er in de eerste fase van een stressfractuur botoedeem (zwelling in het bot) gezien. Dit botoedeem is soms lastig te zien op een standaard röntgenfoto. Een ander nadeel van een röntgenfoto is dat er 3 weken voor nodig is om oneffenheden en reacties van het botweefsel zichtbaar te maken op een röntgenfoto. Dit heeft als risico dat als er binnen deze 3 weken een rontgenfoto wordt gemaakt waar niks op te zien is en er wel degelijk een stressfractuur kan zitten.

Behandeling van een stressfractuur

Stressfracturen herstellen vaak vanzelf als de belasting voldoende wordt aangepast. Dit houdt dus vaak in een aantal weken tot maanden niet hardlopen. Wielrennen, aquajoggen of trainen op een alter-g zijn in de beginfase goede vormen van alternatieve training. Als de klachten twee weken afwezig zijn in het dagelijks leven kan de belasting opgebouwd worden. Crosstraining, krachttraining en loopscholing zijn goede oefeningen voor deze fase. Afhankelijk hoe de reactie is kan de belasting langzaam op worden gebouwd naar minutenloopjes met hardlopen. Lees onze blog met hardlooptips voor meer informatie over deze opbouw.
Als dit opbouwen goed gaat kan de belasting uitgebreid worden naar de normale loopbelasting.

Voorkomen van een stressfactuur

Zoals altijd is een gevarieerd voedingspatroon erg belangrijk. Een calcium inname van (1,500-2,000 mg) en Vitamine D (800-1000 IU) dragen bij aan het voorkomen van een stressfractuur. Hiervoor kan het dus belangrijk zijn om in de winter extra vitamine D te nemen afhankelijk van de bloedwaardes. Daarnaast gaat een stressfractuur vaak gepaard met een te snelle opbouw in belasting. Te snel meer kilometers of de snelheid opbouwen is een risico. Een beenlengte verschil, het naar binnenvallen van de knieën tijdens het hardlopen en/of een verkeerde techniek vergroten het risico op het ontstaan van de klachten. De belastbaarheid van het lichaam hangt ook samen met wat er voor de rest in het dagelijks leven gedaan wordt (zwaar werk etc.). Het is ook aangetoond dat rokers een grotere kans hebben op het ontstaan van een stressfractuur. Hoe beter het lichaam getraind is, des te kleiner de kans op een stressfractuur.

Mocht je vragen hebben over stressfracturen of andere blessures twijfel dan niet om contact op te nemen met Het Fysiolab voor een deskundig advies.